Το βιβλίο αυτό, βασισμένο σε εκτενή έρευνα σε προσωπικά αρχεία ελλήνων πολιτικών, στον Τύπο της εποχής, αλλά και στα βρετανικά και αμερικανικά κρατικά αρχεία, επισημαίνει ότι η άνοδος του Κ. Καραμανλή στην εξουσία, τον Οκτώβριο του 1955, δεν ήταν ένα μεμονωμένο πολιτικό γεγονός. Υπήρξε η κορύφωση και η επίλυση μιας ευρύτερης πολιτικής κρίσης, η οποία σηματοδότησε τη μετάβαση της χώρας από την πρώτη στη δεύτερη μεταπολεμική/μετεμφυλιακή εποχή. Η πολύπλευρη αυτή διεργασία σχετιζόταν με τη διαμόρφωση της πολιτικής σκηνής και τη μετεξέλιξη των πολιτικών δυνάμεων, με την πορεία της οικονομίας, με τους ιδεολογικούς προσανατολισμούς της κοινής γνώμης. Επιπλέον, μετά την αποχώρηση κυριαρχικών προσωπικοτήτων της πρώτης μεταπολεμικής εποχής, όπως του στρατηγού Πλαστήρα και του στρατάρχη Παπάγου, η άνοδος του Καραμανλή στην εξουσία επέφερε και την ανάδειξη μια νέας γενιάς πολιτικών, οι οποίοι, υπό την ηγεσία του, έμελλαν να κυριαρχήσουν στον πολιτικό βίο για δεκαετίες. Τέλος, τα διαθέσιμα στοιχεία καταρρίπτουν τη θεωρία ότι η πρωθυπουργοποίηση του Καραμανλή αποτέλεσε τον καρπό κάποιας «συνωμοσίας» ή «επέμβασης» των δυτικών Μεγάλων Δυνάμεων, ΗΠΑ ή Βρετανίας, στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]