Μαύρο αστυνομικό έργο η σχέση Ελλάδας-Ευρώπης: ατμόσφαιρα δηλητήριο, εκατόμβες ανθρώπινης καταστροφής, θρίλερ και σασπένς με κομμένη ανάσα, ο θάνατος παραμονεύει παντού, αυτοκτονούν τα θύματα της αθέμιτης ανέχειας, αλλά και οι θύτες του αθέμιτου πλουτισμού, βεβαρημένο παρελθόν ενοχοποιεί το παρόν, κατεστραμμένο παρόν υποθηκεύει το μέλλον. Για το σημερινό ναυάγιο, όλοι ένοχοι, καθείς στο μέτρο που του αναλογεί: οι ισχυροί θύματα της ισχύος τους, οι αδύναμοι θύματα της αδυναμίας τους. 57 χρόνια μετά την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 32 μετά την πλήρη ένταξή μας σε αυτήν, 11 μετά τη συμμετοχή στο κοινό νόμισμα, παραμένουν καταλυτικές οικονομικές, κοινωνικές, γεωπολιτικές, ανθρωπολογικές, πολιτισμικές ασυμβατότητες ανάμεσα στις δύο πλευρές. Πολλαπλά ποσοτικά και ποιοτικά χάσματα ανάμεσα στη χώρα μας και στην Ευρώπη.
Σχέση `αταίριαστη`, `ανάρμοστη`, `άγονη`. Το αυτό ακριβώς ισχύει για όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, την ανατολική Ευρώπη, τη Σκανδιναβία, ακόμη και μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας. Κι όμως στην ιστορία, οι μεγάλες γεωπολιτικές ενώσεις, από τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία μέχρι τη Βρετανική και την Αμερικανική δεν ήσαν ενώσεις μεταξύ όμοιων, αλλά μεταξύ διαφορετικών και αποκλινόντων. Η ισχύς του ισχυρού προκύπτει από την παροχή ασφάλειας και σταθερότητας στον αδύναμο. Η ιστορία διδάσκει ότι, υπό ορισμένους όρους, η αταίριαστη, ανάρμοστη, άγονη σχέση μπορεί να αποβαίνει ταιριαστή και γόνιμη. Ισχύς δεν είναι ποτέ η καθαρότητα, αλλά η συνθετότητα και η πολυπλοκότητα. Στην ευρωπαϊκή διαχείριση της ελληνικής κρίσης διακυβεύεται σήμερα η βιωσιμότητα όχι μόνον της χώρας μας, αλλά επίσης της Ευρώπης των ανόμοιων.
Στο βιβλίο αυτό, ο Κώστας Βεργόπουλος εντοπίζει τις αιτίες για το σημερινό ελληνικό και ευρωπαϊκό ναυάγιο, τεκμηριώνει προϋποθέσεις για την απεμπλοκή από αυτό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]