Τόπος η Βιγκάτα, η φανταστική πόλη του Μονταλμπάνο, στα 1935. Προ Μονταλμπάνο εποχή, εποχή φασισμού, μίσους και διαστροφής. Στο κέντρο ένα σκάνδαλο κι η χαμένη αθωότητα ενός εξάχρονου αγοριού, «ενός μικρού παιδιού» που, παραδόξως, μοιάζει με έφηβο. Ο Μικιλίνο φοράει τη στολή του Γιου της Λύκαινας. Η Βίβλος και το μουσκέτο τον κάνουν τέλειο φασίστα. Η πρώτη Θεία Κοινωνία τον στρατολογεί στο τάγμα του Χριστού. Το παιδί ψάχνει τον εαυτό του ανάμεσα σ` έναν πατέρα που έχει σχέση με την υπηρέτριά τους και σε μια μητέρα που αφοσιώνεται σε «διεισδυτικές συζητήσεις» μ` έναν ιερέα. Ο απαιτητικός καθηγητής Γκορτζερίνο, παιδεραστής και αρχηγός της εθνικής οργάνωσης Μπαλίλλα, τον γυμνώνει και τον κακοποιεί για να γιορτάσει τις νίκες των Ιταλών, στο Μακαλλέ, στο Τακατζέ, στο Αντίγκρατ, στο Άμπα Αλάτζι, στο Άμπα Αράνταμ, στο Άξουμ. Το ίδιο βράδυ ο Μικιλίνο νιώθει ότι ωρίμασε μέσα του η σκέψη για εκδίκηση, από πίστη στο Χριστό και στο Μουσσολίνι έπρεπε να εκτελέσει το συνομήλικο του γιο του ράφτη: ο κομμουνιστής δεν είναι άνθρωπος, αλλά ζώο· οπότε, δεν είναι αμαρτία αν τον σκοτώσεις. Η άλωση του Μακαλλέ είναι ένα ιδιόμορφο μυθιστόρημα, μια αλληγορία για τα σκοτεινά μονοπάτια της βίας και του φανατισμού, η ιστορία της πονεμένης τρυφερότητας μιας προδομένης παιδικής ηλικίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]