Αποκαθήλωσα το χρόνο
μέσα μου
για να σε φτάσω
Κυλίστηκα σ` ενοχές
έγινα συντρίμμια
Χώρισα ύπαρξη
σε φως και σκοτάδι
Μετά κατάλαβα πως
δεν έχεις ορισμό
ούτε δρόμο
Μόνο βάθος και
απόσταση...
Και τότε
για μία
μοναδική στιγμή
Σε διέκρινα
Ολόκληρη
και
Σιωπηλή
στην τυφλή γωνία
του καθρέφτη
