Η πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση τα τελευταία χρόνια αναζωπύρωσε τις αναζητήσεις ως προς τα στοιχεία που συγκροτούν την ευρωπαϊκή ταυτότητα και, κατ’ αντιδιαστολή, προς τις πολιτικο-πολιτισμικές ενότητες που συνιστούσαν την ετερότητα. Παράλληλα, η διασύνδεση της Τουρκίας την τελευταία τριακονταετία με τον ισχυρότερο υπερεθνικό ευρωπαϊκό θεσμό, λειτούργησε ως καταλύτης στην όλη συζήτηση γύρω από την ακριβή φύση του τουρκο-ευρωπαϊκού πλέγματος σχέσεων, που ξεκινά αχνά από τον 19ο αιώνα, εντείνεται μετά τη σύσταση του σύγχρονου τουρκικού κράτους και συνεχίζεται αδιάπτωτα μεταπολεμικώς, άλλοτε με στιγμές κάμψης και άλλοτε με στιγμές επίτασης. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
