Ο τόμος αυτός είναι ο πρώτος από τους δύο τόμους με τους οποίους εντάσσεται το έργο του Ευριπίδη στη σειρά «Μεταφρασμένοι Συγγραφείς της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας». (. . .) Ο Ευριπίδης είναι ο μεγάλος ποιητής τραγωδιών που συμπληρώνει την τριάδα των `τραγικών` ποιητών της ελληνικής αρχαιότητας μαζί με τον Αισχύλο και το Σοφοκλή. (. . .) Στην αρχαιότητα εκτιμήθηκε πολύ το έργο του για τις πολλές χάρες της ποιητικής λειτουργίας του. Είχε χαρακτηρισθεί `από σκηνής φιλόσοφος`, επειδή στα έργα του τα πρόσωπα, πρωτεύοντα και δευτερεύοντα, εκφράζουν φιλοσοφικούς στοχασμούς. Τα έργα του αποτελούν μια ανθρώπινη πινακοθήκη, είναι μια διαχρονική παρακαταθήκη και δίνουν πολλές αφορμές για προβληματισμούς. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
