Η Νιόβη πνίγεται από τους ρυθμούς της ζωής που ζει. Δουλειά, έρωτας, φίλοι, συγγενείς, όλα είναι γύρω της αλλά η ψυχή της έχει άλλες ανάγκες. Αποφασίζει, χωρίς κανέναν φαινομενικά ουσιαστικό λόγο, να τα αφήσει όλα πίσω της και να αφεθεί στα χέρια της μοίρας της. Φτάνει στη Σίφνο μια παγωμένη χειμωνιάτικη μέρα. Πού θα μείνει, πώς θα συντηρηθεί; Η συγκατοίκηση με τον εαυτό της μοιάζει τρομακτική, ειδικά όταν πρέπει να αντιμετωπίσει όσα για χρόνια απέφευγε. Τι θα συμβεί όταν μέσα στην Άνοιξη θα πρέπει να ανοίξει την καρδιά της στη ζωή και στα συναισθήματα για πρώτη ουσιαστικά φορά; Αν αποφάσιζε τελικά να ζήσει, θα ήταν ενδιαφέρον τόσο για εκείνη όσο και για μας...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
