Πρόκειται για δύο ερωτικά ποιήματα του Μαρίνου Φαλιέρου ο οποίος ήταν μέλος του κρητικού κλάδου της βενετικής οικογένειας των Falier. Όλα τα ποιήματα του χρονολογούνται στην περίοδο 1420-1430. Τα δύο ποιήματα, γραμμένα σε πολιτικό στίχο κλασικής μορφής με ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία, χαρακτηρίζονται από έντονο, κάπως ρεαλιστικό ερωτικό στοιχείο, αλλά και από την αλληγορική διάθεση της αφήγησης του ονείρου.
