Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να φανταστούν πως η παγκόσμια απαισιοδοξία τους είχε τις ρίζες της στην κακοκεφιά των θεών. Ο Ερμής, προστάτης των νυχτερινών διαδρομών και των αυθόρμητων αποφάσεων, θεός της τύχης και συνοδός των ψυχών στον Κάτω Κόσμο, σπάει τις αλυσίδες που του ‘χε φορέσει ο Ήφαιστος, αιώνες πριν και ξαναεμφανίζεται στη Σαντορίνη το έτος 1990. Όσο κι αν ο κοινός νους πιστεύει ότι ο σύγχρονος κόσμος δεν είναι φτιαγμένος για θεούς, ο ίδιος θα περιφέρει άνετα, σε όλες τις περιπέτειες αυτής της συγκλονιστικής αφήγησης, το σαρκαστικό του πνεύμα, τον αμοραλισμό του, ώσπου να αποδειχθεί ότι ακόμα και η υπόθεση της ολοκληρωτικής καταστροφής δεν είναι παρά μια φάρσα που έχουν στήσει οι θεοί.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
