«Ο λόχος μου ήταν η οικογένειά μου, το όπλο μου ήταν ο εγγυητής και προστάτης μου, και ο κανόνας μου ήταν σκότωσε ή θα σκοτωθείς. Δεν ένιωθα οίκτο για κανέναν. Η παιδική μου ηλικία είχε χαθεί χωρίς να το ξέρω». Ο πόλεμος τον άγγιξε για πρώτη φορά στα δώδεκά του. Μέχρι τότε το μόνο όπλο που είχε κρατήσει ήταν ένα ψεύτικο τουφέκι από μπαμπού. Δε θυμάται πότε κράτησε καλάζνικοφ για πρώτη φορά. Δε θυμάται πότε πυροβόλησε για τελευταία φορά. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
