Μελετώντας το βιβλίο `ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΚΑΕΤΗ ΠΟΛΕΜΟ` πού αναφέρεται στο βίο και το έργο ενός αγνού πατριώτη, λαμπρού δασκάλου και αξιωματικού, στέκομαι με δέος στη μνήμη και μόνον, αυτού του ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Δεν πρόκειται για μία φιλοφρόνηση πού υπηρετεί κάποιο λόγο μη ανακοινώσιμο.
Ο λόγος είναι σαφής. Όπως ανακοίνωσα και στην οικογένειά του, δηλώνω και πάλι ότι:
Ο ΕΥΡΥΣΘΕΝΗΣ ΤΖΙΑΛΛΑΣ μας έπεισε να τον αγαπήσουμε και να τον σεβόμαστε γιατί αυτός ήταν ο άνθρωπος: του ήθους, της αξιοπρέπειας, της γνώσης, της θέλησης, της πειθαρχίας, της πειθούς, της ευγένειας, της καλοσύνης, της φιλομάθειας, της χριστιανικής συμπεριφοράς, της ανδρείας, της φιλοπατρίας. Ήταν ο άνθρωπος των αξιών.
Τα παραδείγματα και οι μνήμες πού διαθέτει το ημερολόγιό μου είναι αναρίθμητα. Μερικά μόνον ανέφερα στο μνημονολόγιό μου όταν έφυγε από τη ζωή.
Αλλά, όσα και αν αναφέρω, πάλι θα παραλείψω λαμπρά γεγονότα πού συνέβησαν στο σχολείο και στο στρατό. [ . . .]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]