(. . .) Οι επίνικοι, είδος της ποίησης που καλλιέργησε ο Πίνδαρος για να υμνήσει τη νίκη ενός αθλητή σε κάποιον από τους τέσσερις μεγάλους πανελλήνιους αγώνες, έχουν δημόσιο χαρακτήρα, γιατί η τιμή δεν ανήκει μόνο στον νικητή αλλά και στην πατρίδα του. Τα Πύθια, που μας ενδιαφέρουν εδώ, κατείχαν τη δεύτερη σε σημασία θέση μετά τα Ολύμπια και διοργανώνονταν, όπως είπαμε, τον τρίτο χρόνο κάθε ολυμπιάδας κατά το μήνα Βουκάτιο, που αντιστοιχεί στον αθηναϊκό μήνα Μεταγειτνιώνα (Αύγουστος-Σεπτέμβριος). Φαίνεται ότι θεσπίστηκαν σε ανάμνηση της δολοφονίας ενός μυθικού δράκοντα, του Πύθωνα, από τον Απόλλωνα και την ανάληψη της εξουσίας στον ιερό χώρο των Δελφών από τον θεό. Αρχικά οι αγώνες τελούνταν κάθε οκτώ χρόνια, αλλά από το 582 π.Χ. και εξής η διοργάνωσή τους γινόταν κάθε τέσσερα χρόνια από τη δελφική Αμφικτυονία. Έπαθλο για τον νικητή ήταν ένα στεφάνι από δάφνη, το ιερό φυτό του Απόλλωνα. Ο Αριστοτέλης σε συνεργασία με τον μαθητή του Καλλισθένη συνέταξε έναν κατάλογο Πυθιονικών πλουτισμένο με ιστορικές πληροφορίες (Πυθιονικών αναγραφή). (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]