Η Μαρία, κοπέλα της δεκαετίας του `60, έχει τελειώσει το Γυμνάσιο και παντρεύεται τον έρωτα της ζωής της. Απωθημένο της όμως έμεινε η Ιατρική. Κι ενώ ο αγαπημένος της Ντίνος στο «τι επαγγέλεστε;» απαντά «γιατρός», η ίδια είναι υποχρεωμένη να απαντά «οικιακά». «Οισοφαγίτιδα επίμονη» τα οικιακά για τη φιλόδοξη Μαρία. Η καταπίεση της συζυγικής αρβύλας την κρατά εγκλωβισμένη, αλλά η διέξοδος έρχεται για να αξιοποιήσει τα «ΟΙΚΙΑΚΑ ΤΗΣ». Πότε όμως; Μετά τη θυσία. . . τότε που ο ψυχίατρος απέρριψε το επάγγελμά της ως ψυχοφθόρο και συνέστησε εργασιοθεραπεία. Τότε που στο βωμό ενός ρακομεζέ το `Μαρία` έγινε `Μαρίκα` και το `Ντίνος`, `Κώστας`. . . Το νέο μυθιστόρημα της Βαρβάρας Βαγιάκου-Βλαχοπούλου συγκινεί με την ευαισθησία του και τη διεισδυτική του ματιά στην ψυχή των γυναικών που διαλέγουν το «σπίτι» από την «καριέρα».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]