«Μ` αρέσει μια καλή αστυνομική ιστορία», έλεγε ο κύριος Τρηβς, ένα από τα μέλη της μικρής συντροφιάς των δικηγόρων. «Ξέρετε, όμως, όλες αρχίζουν στραβά. Αρχίζουν από τη δολοφονία. Μα η δολοφονία δεν είναι η αρχή, είναι το τέλος της ιστορίας. Η ιστορία αρχίζει πολύ πριν, ίσως μάλιστα και πολλά χρόνια πριν, με όλα τα αίτια και τα γεγονότα που συγκεντρώνουν σε μια συγκεκριμένη στιγμή ορισμένους ανθρώπους σε έναν ορισμένο τόπο. Και τότε έρχεται η `ώρα μηδέν`. Ακόμα και αυτή τη στιγμή, κάποιο δράμα, μια δολοφονία ίσως ετοιμάζεται. Προσωπικά, αν ήταν να γράψω μια απ` αυτές τις διασκεδαστικές ιστορίες εγκλήματος, θα άρχιζα με έναν ηλικιωμένο κύριο που κάθεται κοντά στη φωτιά και διαβάζει την αλληλογραφία του, οδεύοντας, χωρίς να το ξέρει και ο ίδιος, προς την ώρα μηδέν!» Ο κύριος Τρηβς δε φανταζόταν ποτέ πόσο κοντά βρισκόταν στην πραγματικότητα. Λίγους μήνες αργότερα θα πήγαινε διακοπές στο Σόλτκρηκ και δεν μπορούσε φυσικά να ξέρει πως η μοίρα τον έσπρωχνε σταθερά και αμείλικτα, προς την `ώρα μηδέν`, γιατί κάπου, κάποιο ανθρώπινο μυαλό, κατάστρωνε ένα σχέδιο δολοφονίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]