Πολλές ιδιορρυθμίες, πρωτοτυπίες, παραξενιές, που ένας ρασιοναλιστής, όχι αδικαιολόγητα, θα τις χαρακτήριζε και «λόξες», μας ήρθαν κατά καιρούς από τη Θεσσαλονίκη. Πρώτος και πιο παλιός, ο Νίκος Πεντζίκης. Για να μην αναφέρουμε άλλους, στεκόμαστε στον πιο πρόσφατο «ιδιόρρυθμο» ή «λοξάτο». Είναι ο Ηλίας Πετρόπουλος. Σ` ένα τεύχος που είναι ψηφιδωτά συνθεμένο από μικρά δοκίμια, από ερωτικές επιστολές, από «Εισαγωγικούς Νόμους» χωρισμένους σε άρθρα, κι από άλλα παρόμοια, παρουσιάζει το συμπλεγματικό τρίπτυχο «Ελύτης Μόραλης Τσαρούχης». Ένας ποιητής και δύο ζωγράφοι, που έχουν διακοσμήσει τις συλλογές του. Ελληνοκεντρικοί και οι τρεις, αλλά ο καθένας κόσμος ξεχωριστός. Όμως οι τρεις αυτοί καλλιτεχνικοί κόσμοι συμπλάθουνται σ` έναν, μέσα στην άκρατη αισθητικοερωτική αποδοχή του Ηλία Πετρόπουλου. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]