Το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα χαρακτηρίζεται από καταιγισμό ταξιδιωτικών σελίδων. Οι ριψοκίνδυνοι, οι αρχαιολάτρες, οι οδοιπόροι, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και μερικές τολμηρές γυναίκες ταξιδεύουν στο εξωτερικό, περιηγούνται την Ελλάδα σε αναζήτηση της εθνικής ταυτότητας, καταγραφούν και δημοσιεύουν, ενώ οι λογοτέχνες χρησιμοποιούν συνειδητά το ταξίδι για να δώσουν τη διάσταση μιας νέας διεξόδου στις συγγραφικές τους αναζητήσεις. Ραγκαβής, Βικέλας, Πάλλης, Κονδυλάκης, Προβελέγγιος, Δροσίνης, Καρκαβίτσας, Νιρβάνας, Μωραϊτίδης μαζί με πολλούς άλλους, ιχνηλατούν τους δρόμους της ταξιδιογραφίας και γίνονται, στο γύρισμα του αιώνα, οι πρόδρομοι του ταξιδιωτικού λογοτεχνήματος.
