Μέχρι σήμερα αποτελεί ένα από τα πλέον `επικίνδυνα` ζητήματα της νεοελληνικής ιστοριογραφίας. Πολλοί είναι οι λόγοι για τους οποίους επιχειρήθηκε η αποσιώπηση των τραγικών γεγονότων, η απώθηση της τραυματικής εμπειρίας, η απόκρυψη του κόστους της ήττας, ο εξωραϊσμός του τουρκικού εθνικισμού. Με βάση τη σημερινή μας λογική, είναι ακατανόητο το γεγονός ότι κάποια στιγμή επελέγη η πολιτική της σιωπής και της λήθης.
Η σημαντική ιστορική ελληνική παρουσία στην καθ` ημάς Ανατολή ξεχάστηκε και ο οικουμενικός χαρακτήρας του ελληνισμού χάθηκε στον Νότο της Βαλκανικής χερσονήσου. Ο Πόντος, η Ιωνία, η Καππαδοκία, η Ανατολική Θράκη, μεταβλήθηκαν σε σημεία αναφοράς των επιζώντων και σε οδούς και πλατείες στις νέες πόλεις των προσφύγων. Για τον μέσο πολίτη, οι τόποι αυτοί ήταν ακατανόητοι τόποι αναφοράς κάποιων ακατάτακτων πληθυσμών.
Η έκδοση που κρατάτε στα χέρια σας είναι μια προσπάθεια να περιδιαβούμε με ψυχραιμία και ακρίβεια τον ιστορικό χρόνο και να παρουσιάσουμε σχηματικά το σύνολο των αντιθέσεων και των βασικών ιστορικών σταθμών.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]