Το βιβλίο αυτό εξηγεί πως η Ελλάδα πέτυχε να γίνει πλήρες μέλος της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) ξεκινώντας, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, κάτω από εξαιρετικά αντίξοες οικονομικές συνθήκες. Δεν σταματά όμως εκεί. Αντλώντας μαθήματα από τη δεκαετία του 1990, θέτει στόχους για το μέλλον και προτείνει τα μέσα για την επίτευξή τους προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η ευημερία του ελληνικού λαού και να υλοποιηθεί η πραγματική σύγκλιση, δηλαδή η σύγκλιση του μέσου επιπέδου ευημερίας της Ελλάδας με το μέσο όρο ευημερίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κοινός τόπος στα περισσότερα κεφάλαια του βιβλίου είναι η παράλληλη επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης, κοινωνικής δικαιοσύνης και οικονομικής σταθερότητας. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
