Το διεθνές σύστημα είναι άκρως ανταγωνιστικό. Για να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό, να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις, αλλά και να αδράξουν τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται, τα κράτη αναζητούν ισχύ. Δύο βασικές συνιστώσες της ισχύος είναι ο πλούτος και η δύναμη, που αποτελούν τους δύο βασικούς πυλώνες, επί των οποίων εδράζεται η εθνική στρατηγική των κρατών. Η ισχυρή οικονομία και η στρατιωτική δύναμη είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάδειξη ενός κράτους σε ισχυρό παίκτη στο διεθνές σύστημα, ικανού να προασπίσει, αλλά και να προωθήσει τα συμφέροντά του έναντι άλλων δυνάμεων. Η οικονομία αποτελεί την κινητήρια δύναμη της στρατιωτικής ισχύος ενός κράτους. Όμως, οι ασύμμετροι ρυθμοί οικονομικής μεγέθυνσης προκαλούν, προϊόντος του χρόνου, μεταβολές στην ισορροπία και στο συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ ανταγωνιστικών κρατών, όπως η Ελλάδα και η Τουρκία. Δεδομένου ότι, παρά τις όποιες διακυμάνσεις, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα συνεχίσουν να διατηρούν τα ανταγωνιστικά, ρηξιγενή και συγκρουσιακά χαρακτηριστικά τους, η μελέτη ιχνηλατεί τις διαγραφόμενες τάσεις εξέλιξης σε δύο κρίσιμα μεγέθη που επηρεάζουν τη σχετική ισχύ των δύο χωρών.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]