Από μια άλλη σιδερένια πόρτα έβγαιναν οι τελευταίοι επισκέπτες της ημέρας . . . Έμεινα να κοιτάζω κάποιες κοπέλες που φορούσαν κιόλας φορέματα και μπλουζάκια καλοκαιρινά. Έμοιαζαν περισσότερο ονειροπόλες παρά μελαγχολικές. Αναρωτήθηκα πώς το άντεχαν τόσα χρόνια οι άντρες να γυρίζουν στα κελιά τους και να τις αφήνουν να φεύγουν τόσο όμορφες και μόνες. Ο Ραλφ διευθύνει ένα λογοτεχνικό εργαστήρι σε μια φυλακή της Μασσαλίας. Μια μέρα γνωρίζει τον Μποβ, ένα μυστηριώδη βαρυποινίτη, που βγαίνει για πρώτη φορά απ` το κελί του - εκεί όπου ζει, τρία χρόνια τώρα, με το φάντασμα της γυναίκας του Ματίλντ, για το φόνο της οποίας καταδικάστηκε και την οποία ζωγραφίζει ασταμάτητα στους τοίχους. Ο Ραλφ νιώθει να τον στοιχειώνει η παρουσία του κρατούμενου, κι από τη στιγμή που εκείνος δοκιμάζει να αυτοκτονήσει χωρίς επιτυχία, δεν έχει παρά μια σκέψη κατά νου: πώς θα τον βοηθήσει να αποδράσει. Τι είναι όμως ο Μποβ; Ένα απελπισμένο και διανοητικά άρρωστο άτομο ή ένας ιδιοφυής και επιτήδειος χειριστής ανθρώπων και καταστάσεων; Το βιβλίο αυτό είναι ένα θρίλερ χαμηλών τόνων και μαζί ένα ιλιγγιώδες ταξίδι στις απόκρυφες περιοχές της ψυχής, σ` ένα λαβύρινθο αναμονής και μοναξιάς, όπου μόνο τα ερωτικά όνειρα δρασκελίζουν τα τείχη για ν` απαντήσουν στο αδυσώπητο αίνιγμα: υπάρχει ζωή πριν από το θάνατο;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]