Τα τυπογραφικά σήματα που χαρακτηρίζουν τα έντυπα βιβλία αντιπροσωπεύουν έναν ολόκληρο εικαστικό κόσμο και χρονολογούνται ήδη από την πρώτη δεκαετία της εξάσκησης της τυπογραφικής τέχνης (1450). Συμβολίζουν και σφραγίζουν την εκδοτική δραστηριότητα ως προς τη φιλολογική εγκυρότητα του κειμένου, αλλά και προβάλλουν ιδιαιτερότητες του βιβλίου όσον αφορά την τυπογραφική τέχνη και τεχνική της στοιχειοθεσίας και εκτύπωσης γενικότερα. Τα σήματα αυτά, στα πρώτα βήματα της τυπογραφίας, πλαισίωναν ή συμπλήρωναν τους κολοφώνες των βιβλίων, συνεχίζοντας έτσι τη χειρόγραφη παράδοση των κωδίκων: η ταυτότητα του εντύπου εξακολουθούσε να προσδιορίζεται από τον κολοφώνα, δηλαδή τα στοιχεία της έκδοσης που τυπώνονταν στο τέλος του κειμένου και αναφέρονταν στον συγγραφέα, τον τίτλο του συγγράμματος, τον τόπο έκδοσης, τον τυπογράφο και στη χρονολογία ολοκλήρωσης της τυπογραφικής εργασίας. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]