Η "Εκάβη" είναι μια τραγωδία του Ευριπίδη που γράφτηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας του Πελοποννησιακού πολέμου, δηλαδή ανάμεσα στα έτη 430 π.Χ. και 420 π.Χ. Το όνομά της το οφείλει στην ομώνυμη ηρωίδα του έργου, που δεν είναι άλλη από τη σύζυγο του Πρίαμου, του βασιλιά της Τροίας, και τη μάνα του Έκτορα αλλά και πολλών άλλων δύστυχων γιων και θυγατέρων. [...]

Η "Ανδρομάχη" γράφτηκε κι αυτή την περίοδο του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ.) και μάλιστα, κατά πάσα πιθανότητα, στις αρχές του, μέσα στην πρώτη δεκαετία, όπως τουλάχιστον δείχνει η έντονη αντισπαρτιατική τάση που εκφράζει ο ποιητής, καθώς και διάφοροι υπαινιγμοί που αφορούν τα πολιτικά πρόσωπα και τα γεγονότα εκείνης της περιόδου. [...] Η τραγωδία αυτή αντλεί το θέμα της από δύο διαφορετικούς μύθους, τους οποίους ο ποιητής προσπαθεί να συνδέσει μεταξύ τους. Ο ένας είναι ο μύθος της Ανδρομάχης, της γυναίκας του Έκτορα, και ο άλλος αναφέρεται στο Νεοπτόλεμο, το γιο του Αχιλλέα, και στην Ερμιόνη, την κόρη του Μενέλαου και της ωραίας Ελένης.

(από την εισαγωγή της Έφης Ταμπακάκη)