Θέλω να γράψω μόνο αυτό για τη Ντέπη γιατί είναι η ουσία της γνωριμίας μου μαζί της. Όταν πρωτοδιάβασα λόγια της, στίχους, αισθάνθηκα ότι είχα μπροστά μου μια πεντακάθαρη εκδοχή του πηγαίου μιας πηγής που αναβλύζει εικόνες και συναισθήματα με τόση ευκολία που καμιά φορά χάνεται μέσα σε αυτά, παλεύει με αντιφάσεις και τελικά απλώνεται και χύνεται ξοδεύονται και σπαταλώντας... γιατί μπορεί!!!
Υπέροχα αυτά που διαβάζεις κι αυτά που αφήνει να φύγουν και δεν τα γράφει ποτέ αλλά ξέρεις ότι υπάρχουν εκεί... άλλωστε έτσι δεν κάνουν όλες οι πηγές; Ρέουν άφθονες. Κάποιες φορές αναρωτιέμαι πως θα ήταν αν μπορούσε να μαζέψει λίγα απ` αυτά που αφήνει ελεύθερα να πετάξουν. Να κάνει λίγη οικονομία... Να συγκεντρώσει... Η απάντηση έρχεται αμέσως και είναι πάντα η ίδια... Αν τα έκανε όλα αυτά δεν θα ήταν η Ντέπη! Καλό ταξίδι εύχομαι λοιπόν σε όλες αυτές της εικόνες, τις σκέψεις και τα συναισθήματα που υπάρχουν στις σελίδες αυτού του βιβλίου, αλλά και σ` όλα αυτά τα όμορφα πράγματα που δεν είναι γραμμένα εκεί, όμως με ένα μαγικό τρόπο η φίλη μου η Ντέπη μας κάνει να τα σκεφτόμαστε και να ταξιδεύουμε...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]