Το έθνος δημιουργεί το κράτος, όχι αντιστρόφως. Το έθνος δημιουργεί το κράτος, για να ολοκληρωθεί, δηλαδή να αποκτήσει την κυριότητα πάνω στον ζωτικό χώρο που χρειάζεται για την αναπαραγωγή του και για να ελέγχει τον μηχανισμό διανομής των αγαθών στα μέλη του, συμπεριλαμβανομένων των αγαθών της ασφάλειας, δικαιοσύνης και ελευθερίας. Στην Ελλάδα κυριαρχεί σήμερα η ακαδημαϊκή άποψη ότι «το κράτος δημιουργεί το έθνος». Η άποψη αυτή, (μερικώς μόνο αληθής και επομένως συνολικά ψευδής) ενδείκνυται για την αποδόμηση του έθνους ως δήθεν πρώτου ψεύδους. Ο λόγος που επεκράτησε στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας είναι ότι οι μεταπράτες θιασώτες της, σε αντίθεση με τους επικριτές της, χαίρουν πολιτικής προστασίας. Οι ίδιες δυνάμεις που προηγουμένως επιδοτούσαν τον εθνικισμό, ως ανάχωμα κατά του κομμουνισμού, από το 1989 και μετά στηρίζουν τον «κοσμοπολιτισμό» και τον ανεθνισμό ως ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]