Είναι μεγάλος ο πειρασμός να σκεφτεί κανείς τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μεγάλωσε ο Εδουάρδος Σακαγιάν και διαμόρφωσε το τόσο ιδιαίτερο καλλιτεχνικό προφίλ του. Κι αν αυτό ισχύει λίγο πολύ για κάθε καλλιτέχνη, δεν θα ήταν ανακρίβεια να ισχυριστεί κανείς ότι η ζωγραφική του συγκεκριμένου είναι τόσο πλήρης συμβόλων και αινιγματικών στοιχείων, όσο και διάστικτων αναφορών στην ίδια τη ζωή του και τα οικεία του πρόσωπα. Αυτή η "μυστηριώδης" εποχή πρέπει να ήταν τα τέλη της δεκαετίας του `60 και οι αρχές της επόμενης, τα χρόνια δηλαδή της εφηβείας, τα πιο καθοριστικά ίσως χρόνια στη διαμόρφωση ενός ατόμου. [...]
(Θανάσης Μουτσόπουλος, από το κείμενο του βιβλίου)
