Ρόδος. Το νησί του ήλιου, της θάλασσας και των αισθήσεων. Μια εγκάρδια χειραψία με το παρελθόν. Μια χρονομηχανή που αβίαστα μας ταξιδεύει στην ιστορία. Μια πόλη που σέβεται το παρελθόν της. Στη Ρόδο το χθες έχει ισότιμη συμμετοχή στο σήμερα.
Παντού είναι διάχυτη η επιθυμία να αναδεικνύεται και να πρωταγωνιστεί η ιστορία, σαν να πρόκειται για καταφύγιο αλλά και πηγή. Είναι η αναγκαιότητα, συλλογική και προσωπική, που σε προτρέπει να ενταχθείς σε μια συνέχεια, η οποία βυθίζει τις ρίζες της σε ένα απόμακρο παρελθόν, το οποίο όμως μπορεί να εγγυηθεί πως έχεις και μέλλον.
`Μια μέρα το χθες θα μας αιφνιδιάσει με την επικαιρότητά του` είχε πει ο Γιώργος Σεφέρης. Μήπως η μέρα αυτή έχει ήδη έρθει; Ίσως τώρα περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη τις `Πόλεις του ήλιου`. Πόλεις του ήλιου. Αυτές γυρεύουμε, για να διαλύσουμε τους ίσκιους...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]