Όλοι οι ακαδημαϊκοί τομείς, συμπεριλαμβανομένης και της μελέτης της θρησκείας, διέρχονται, για διάφορους λόγους, μια περίοδο κρίσεως: οι παλαιότερες έννοιες των συστημάτων επιστημονικής γνώσης έχουν αποσταθεροποιηθεί από δυνάμεις γνωστές σε όλους μας. Η ίδια, μάλιστα, η έννοια της επιστημονικότητας αμφισβητείται. (. . .) Το «Εγχειρίδιο» αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια συνδυασμού των συνηθισμένων στερεοτύπων θεωριών και κάποιων ριζοσπαστικών συλλήψεων σχετικά με διάφορα θέματα που χαρακτηρίζουν τη μελέτη της θρησκείας ως ακαδημαϊκό τομέα. Πώς περιγράφει ο μελετητής της θρησκείας το σκοπό του έργου του; Ποιο είναι, σε τελική ανάλυση, το αντικείμενο του θρησκειολόγου; Σχετικά με αυτά τα θέματα, θεωρήσαμε ότι είχαμε κάτι να πούμε, και διαισθανθήκαμε ότι το ίδιο θα είχαν και άλλοι μελετητές επίσης. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]