Μέσα Φεβρουαρίου του 1860. Το αγγλικό οικοτροφείο αρρένων Τσέρμαν στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας κάνει τις τελευταίες προετοιμασίες για τον εκδρομικό περίπλου έξι εβδομάδων στις ακτές της Νέας Ζηλανδίας, με τη σκουνα Σλόγκι. Όλα είναι σχεδόν έτοιμα, όταν για άγνωστο λόγο η σκούνα παρασύρεται πέρα από τον κόλπο Χαουράκι, με επιβαίνοντες δεκαπέντε μαθητές του οικοτροφείου Τσέρμαν, ηλικίας οκτώ έως δεκατεσσάρων ετών, και ένα σκύλο. Μοιάζει με ατύχημα και κανένας μεγάλος δεν είναι μαζί τους. Τι έχει συμβεί; Το σκάφος θαλασσοδέρνει αρκετές μέρες, πριν προσαράξει τελικά σε ακτή του νότιου Ειρηνικού. Οι μικροί ναυαγοί δε γνωρίζουν πού βρίσκονται και το μέρος δείχνει ακατοίκητο. Μια αποικία δημιουργείται και η παρέα αρχίζει την εξερεύνηση, με σκοπό την επιβίωση και την επιστροφή στο Όκλαντ. Όμως, η τυχαία ανακάλυψη του τάφου ενός ναυαγού θα τους αποκαλύψει ότι το μέρος στο οποίο έχουν ναυαγήσει δεν είναι κάποια ακτή της Νέας Ζηλανδίας, όπως πίστευαν, αλλά ένα απομακρυσμένο νησί.