Τα δοκίμια αυτά είναι η συνεισφορά μου στην Πολιτισμική Αναγέννηση και το αφιερώνω στους σημερινούς νέους, ελπίζοντας ότι θα αναγνωρίσουν το Ταό του Κομφούκιου και του Μένκιου ως μια καθημερινή ανάγκη και όχι ως μια απλή ενασχόληση για τον ελεύθερο χρόνο τους. Η σύγχρονη νεολαία έχει σαφώς την ίδια ευφυΐα με τις νεολαίες των παλαιότερων εποχών, όμως της κλείνουμε τα μάτια, της βουλώνουμε τον νου και στη συνέχεια την αποκαλούμε ``πολύ ρηχή για να συλλάβει τα βαθιά θέματα``. Ας θυμηθούμε ότι ο νους των νέων είναι αγνός σαν το καθαρό μετάξι. Χρειάζεται να λεκιάσουμε το μετάξι αυτό με το μαύρο του μελανιού ή το κόκκινο του αίματος; Απολαύστε τους Αρχαίους και αναζητήστε με ειλικρίνεια εκεί τη γνώση. Η νέα γνώση αποκτιέται με το να αναζωογονεί κανείς την αρχαία σοφία. Αν ο μαθητής μελετά επίμοχθα και αδιάκοπα, έχοντας στον νου τις δυο αυτές ιδέες, σε τρία με πέντε χρόνια θα δει να ανθίζουν από τους παλιούς σπόρους νέα μπουμπούκια τα οποία θα κυματίζουν στη δροσερή ανοιξιάτικη αύρα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]