Το διαδίκτυο για μένα ήταν μια μορφή γενεθλίων για τα γραπτά μου, ένα είδος ημερολογίου και εξακολουθώ να πιστεύω ότι αυτό γέννησε ίντριγκες και μερικά σφάλματα που δεν αποχωρίστηκα ακόμη. Με βοήθησε ωστόσο για λιγότερο από 2 έτη αυτό το blog με σχεδόν 25000 αναγνώστες να κρίνω και να κριθώ . . .ενίοτε, ως επίγονος του Οδυσσέα Ελύτη. (. . .) Και αυτό το blog είχε μια συνάφεια με την παιδική μου ηλικία. Ξαναζούσα τις συστολές και τη διαφάνεια. Τώρα με ξέρουν λίγο περισσότεροι από τότε. Θα ήθελα ακόμη να αφιερώσω το βιβλίο σ` όλους αυτούς που δεν θα το αγαπήσουν ποτέ! Πιστεύω ότι ένας κύκλος έκλεισε και για το τι σελίδα θα ανοίξω τώρα, προτιμώ να μην το ξέρω ούτε εγώ. . . Θα υπογράψω και θα φύγω. Lady D(elear)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
