Αμφισβητώντας την παραδοσιακή οργάνωση της σχολικής διδασκαλίας, που προϋποθέτει μια κατάτμηση της γνώσης σε ανεξάρτητα διδακτικά αντικείμενα, πολλοί εκπαιδευτικοί και θεωρητικοί της εκπαίδευσης εξερευνούν, εδώ και μερικά χρόνια, τους δρόμους που ανοίγουν οι έννοιες της διαθεματικότητας και της διεπιστημονικότητας. (. . .) Οι συγγραφείς, μετέχοντας ταυτοχρόνως στον ενθουσιασμό και στον πραγματισμό των ανθρώπων του χώρου, θα ήθελαν να συμβάλουν στη θεμελίωση μιας διδακτικής της διαθεματικότητας. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]