(...) Πρόκειται για μια συνθετική εργασία, η οποία έρχεται να καλύψει ένα σοβαρό, ερευνητικό κενό που ήταν ακόμα πιο αισθητό, λόγω των ραγδαίων πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων σε διεθνές επίπεδο. (...) Ο τρόπος με τον οποίον η συγγραφέας του βιβλίου καταγράφει, συζητά και ερμηνεύει τα προβλήματα που αναφέρονται στη διγλωσσία, είναι μεθοδολογικά άψογος. Αποσαφηνίζει για πρώτη φορά το φαινόμενο της διγλωσσίας σε όλες τις διαστάσεις, με ουσιαστική συμβολή στην κατανόηση των παρεμβολών των δανείων, της εναλλαγής γλωσσικών κωδίκων, καθώς επίσης των παραγόντων διατήρησης και εγκατάλειψης της μητρικής γλώσσας. Με την ίδια επιστημονική ακρίβεια και πληρότητα, μελετά τις έννοιες: γλώσσα, ταυτότητα, εθνικισμός, εθνικότητα, εθνότητα, εθνοτικότητα και τις μεταξύ τους σχέσεις σ` ένα σαφώς οριοθετημένο πλαίσιο, χωρίς συναισθηματικές και διαισθητικές αντιλήψεις, οι οποίες κυριαρχούσαν στους παραδοσιακούς ορισμούς. Η εμπλοκή της γλώσσας σε πολιτικής φύσεως θέματα γίνεται ιδιαίτερα εμφανής στην περίπτωση των μειονοτικών γλωσσών. Πρόκειται για ένα από τα πιο καυτά θέματα που οφείλει να αντιμετωπίσει με τη δέουσα προσοχή η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Συμβούλιο της Ευρώπης. Το δεύτερο μέρος του βιβλίου είναι αφιερωμένο στις μειονοτικές γλώσσες στην Ελλάδα. Για πρώτη φορά στην νεοελληνική και διεθνή βιβλιογραφία παρουσιάζεται, με νηφαλιότητα και άριστη γνώση των πηγών, η πραγματική κατάσταση στη χώρα μας. Με κριτήριο τη βιωσιμότητά τους, διακρίνονται: μειονοτικές γλώσσες με χαμηλή (αρωμουνική ή βλάχικη ή κουτσοβλάχικη και αρβανίτικη), μέση (σλαβομακεδονική, πομακική, ελληνική ρομανί) και υψηλή βιωσιμότητα (τουρκική). (...) Η παρούσα μονογραφία της Ελένης Σελλά-Μάζη περιέχει σύγχρονο θεωρητικό προβληματισμό, τον οποίο αξιοποιεί με ιδιαίτερη επιτυχία στην πράξη. Με εφόδιο την άριστη γνώση του μηχανισμού επαφής των γλωσσών και της διγλωσσίας ως κοινωνικού φαινομένου, όπως δείχνουν αρκετές εξειδικευμένες μελέτες της, θέτει προβλήματα, προτείνει λύσεις και αναθεωρεί απόψεις σχετικές με τις δίγλωσσες ομάδες, τις περιφερειακές και τις μειονοτικές γλώσσες, που οφείλουν να λάβουν σοβαρά υπόψη τους όσοι ασχολούνται, εντός και εκτός Ελλάδας, με θέματα γλωσσικού προγραμματισμού και γλωσσικής πολιτικής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]