Αν κάθε καλλιτέχνης εκφράζεται αυτοδύναμα και στο έπακρο μέσα από τα έργα του, η Μίνα Παπαθεοδώρου-Βαλυράκη επικοινωνεί σε μια συνεχή και ανυπέρβλητη διαπασών μέσα από τις «νεκρές αλλά και ζωντανές φύσεις» της, τα αγωνιστικά αυτοκίνητα, τα τάνκερ, τους γερανούς και τις εγκαταστάσεις ναυπηγείων, τη φρενήρη «κυκλοφορία» των μεγαλουπόλεων, τους περιώνυμους αθλητές της, επίλεκτα θέματα που αποκρυπτογραφεί με χαρισματική ενάργεια και με μια ακατάβλητη πνοή. Εμμονή χαρισματική και απόλυτα ενημερωμένη στους ρυθμούς αυτής καθαυτής της μεταφυσικής και της κοσμογονίας, καθότι διαπερασμένη από την υπέρτατη εκείνη ενέργεια που ορίζει το σύμπαν. Ενέργεια που αποτελεί κι έναν άρρηκτο συνδετικό κρίκο ανάμεσα στα έργα της ζωγράφου, οποιοδήποτε και αν είναι το εκάστοτε θέμα. Συνδετικός κρίκος που αποκαλύπτει έναν παλμό διαρκώς στις επάλξεις. Παλμό που, καθώς πηγάζει από αυτό καθαυτό το DNA της καλλιτέχνιδας, τείνει να ταυτιστεί οργανικά με εκείνον της περιβάλλουσας φύσης, κατοικεί «εν δυνάμει» και στα «όποια» έργα της, για να τα προβάλει, αν και εξ ορισμού δισδιάστατα, περίοπτα στο χώρο. (...)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]