Τα λεγόμενα `Διαλεκτικά` του Ιωάννου Δαμασκηνού (πρώτο και εισαγωγικό μέρος του ευρύτερου έργου του Πηγή Γνώσεως) έχουν μια κεντρική θέση στην ιστορία της φιλοσοφικής σκέψης για δύο κυρίως λόγους: Πρώτο, γιατί διασώζουν και συνοψίζουν τον τρόπο με τον οποίο αφομοιώθηκε και λειτούργησε στα πλαίσια της ελληνικής πατερικής σκέψης η αριστοτελική παράδοση ορισμού των στοιχείων ή κατηγοριών που συγκροτούν τη γνώση και οδηγούν στη δυνατότητα υποταγής του λόγου στην αλήθεια. Και δεύτερο, για την επίδραση που είχε αυτό το κείμενο στη διαμόρφωση του δυτικού αριστοτελισμού, κυρίως στα πλαίσια της σχολαστικής λεγόμενης θεολογίας, της μήτρας όλων των μεταγενέστερων φιλοσοφικών εξελίξεων στη Δύση. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
