«Ζω με πιθανότητες», έγραψε η μεγάλη Αγγλίδα ποιήτρια Έμιλι Ντίκινσον. Όλοι ζούμε με πιθανότητες, όχι με βεβαιότητα, είτε καλωσορίζουμε και τις χαρές και τις λύπες είτε όχι. Αν όμως θέλουμε ν` αλλάξουμε το μέλλον μας, τότε σίγουρα θα βοηθούσε να μαθαίναμε κάτι για το μέλλον. Προβλέπω σημαίνει ****και οι αρχαίες τέχνες πρόγνωσης του μέλλοντος που περιγράφονται στο βιβλίο αυτό έχουν τον ίδιο σκοπό: να βοηθήσουν να βελτιώσουμε τη ζωή μας σε όποιον τομέα μας ενδιαφέρει: τον ερωτικό, τη δουλειά, την υγεία, τις σπουδές. Μπορούμε όμως πράγματι να προβλέψουμε το μέλλον; Όσο κι αν είναι οι τέχνες της πρόβλεψης προαιώνιες, το σίγουρο είναι πως όλες κινούνται στο πλαίσιο των πιθανοτήτων. Κάνουν υπαινιγμούς και προτάσεις, δίνουν πληροφορίες για τα μονοπάτια που ανοίγονται μπροστά μας σε κάποια περίοδο της ζωής μας. Πάντα όμως πρέπει να θυμόμαστε ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας και το μέλλον μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]