Υπάρχει μια καθολική αναγνώριση ότι το παιχνίδι είναι για τον άνθρωπο μια παλιά απασχόληση και αυτό γιατί του προσφέρει την αλλαγή, την ξεκούραση, τη διασκέδαση και πολλές φορές τη μάθηση. Μεταξύ των διαφόρων παιχνιδιών που υπάρχουν συγκαταλέγονται και τα δημιουργικά παιχνίδια, τα οποία αποβλέπουν στην ανάπτυξη της φαντασίας και ειδικότερα της δημιουργικής ικανότητας των ατόμων και των ομάδων. Τα δημιουργικά παιχνίδια, όταν συσχετίζονται και εφαρμόζονται στο πλαίσιο της Δημιουργικής (που είναι μια μέθοδος ανάπτυξης της δημιουργικής ικανότητας των ατόμων και των ομάδων για την επίλυση πρακτικών προβλημάτων), έχουν μεγαλύτερη αξία, καθώς, χάρις αυτών, τα άτομα εφαρμόζουν τις γνώσεις που κατέχουν και αποκτούν νέες, πολύ χρήσιμες εμπειρίες. [. . .]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
