Τρεις γυναίκες που πρωταγωνιστούν σε μιαν απ’ τις πιο ζωντανές και κρίσιμες περιόδους της Βυζαντινής Ιστορίας, ένα μωσαϊκό που το συνθέτουν η δίψα για εξουσία, οι έρωτες, οι ραδιουργίες, οι γάμοι συμφέροντος και οι θεολογικές έριδες. Είναι ο Η’ αιώνας, η εποχή της εικονομαχίας, όταν στη δύση κυβερνά ο Καρλομάγνος και στην ανατολή ο Χαρούν Αλ - Ρασίντ. Η καθεμιά τους φόρεσε την πορφύρα, το σύμβολο της αυτοκρατορικής εξουσίας με τον τρόπο της. Η Ειρήνη έβαλε να τυφλώσουν τον γιο της για να εξασφαλίσει την εξουσία. Η εγγονή της Ευφροσύνη επέστρεψε απ’ την εξορία για να νομιμοποιήσει τον εικονομάχο καταχραστή του θρόνου. Η νύφη της Θεοδώρα ήταν αυτή που κατάφερε να αποκαταστήσει τις εικόνες.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
