Δέκα ιστορίες, έχοντας ένα ακλόνητο κοινό στοιχείο: Τη γυναίκα!
Όλες γεμάτες όνειρα, φόβους και ευαισθησία, εξυφαίνουν τις διαφορετικές ψυχές που ξεγυμνώνονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου.
Τόσο ως παρουσία, όσο και ως απώλεια, τόσο στο αβέβαιο παρόν, όσο και στο αμετάκλητο παρελθόν, η γυναίκα πρωταγωνιστεί και απολαμβάνει την αναγνώριση που αναδύεται μέσα από τη σκέψη εκείνων, που επέλεξαν να την λατρέψουν.
Οι άνδρες λένε ψέματα! Δεν πρόκειται για κάποιο τρομερό νέο!
Όμως, ειλικρινά πιστεύουν ότι μπορούν να κοροϊδέψουν μια γυναίκα; Κι αφού δεν μπορούν να την κοροϊδέψουν, τότε γιατί εκείνη επιλέγει να παραμένει με ιώβεια υπομονή δίπλα σε έναν ψεύτη άνδρα; Μήπως είναι κι αυτό ένα κομμάτι της θηλυκής της σοφίας;
Όχι!
Αυτό γίνεται γιατί ελπίζει! Ελπίζει πως κάποτε, κάτι θα αλλάξει και πως η ευαισθησία που κρατά στην καρδιά της, θα αγγίξει και τον άνδρα πλάι της. Πιστεύει πως κάποιος που της δηλώνει ότι την αγαπά μπορεί κάπου και να το εννοεί!
Η καταραμένη η γνώση όμως και η σοφία, που την κάνουν να δει τα πάντα πίσω από τις μάσκες, έρχεται ύστερα από χρόνια! Έτσι κάποτε καταλήγει πως τα ροζ συννεφάκια, ανήκουν και σε ροζ κόσμους, αλλά και πως ο κόσμος μας δεν είναι ροζ! Είναι σκληρά κόκκινος από αμαρτία και ηδονή και ανεπανόρθωτα γκρίζος από υποκρισία.
Τι άλλο να ζητήσει μια γυναίκα από το να την εκτιμούν, να την αγαπούν και να της το δείχνουν; Να της υπενθυμίζουν, κάθε στιγμή πόσο τυχεροί είναι που την έχουν στα χέρια τους;
Αχ... αν ήξεραν οι άνδρες ότι θα μπορούσαν να έχουν οτιδήποτε ζητήσουν μόνο και μόνο αν αγαπούσαν τις γυναίκες στ` αλήθεια, τότε μπορεί και να σταματούσαν τα ψέματά τους. μπορεί και να τις καταλάβαιναν!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]