Πολύ πριν τον Όμηρο στην Ελλάδα χρησιμοποιούνταν μια γραφή, η οποία ήταν εντελώς άσχετη με το αλφάβητο. Οι βασιλείς της Μυκηναϊκής Ελλάδας τηρούσαν τους λογαριασμούς τους πάνω σε πήλινες πινακίδες, γραμμένες σε μια γραφή που είναι τώρα γνωστή ως Μινωική Γραμμική Β. Το 1952 αποκρυπτογραφήθηκε και αποδείχθηκε ότι έκρυβε μια πρώιμη μορφή της ελληνικής γλώσσας. Το βιβλίο αυτό διηγείται την ιστορία της ανακάλυψης, αποκρυπτογράφησης και ερμηνείας της Γραμμικής Β, έτσι ώστε τώρα να μπορούμε να διαβάζουμε τα διοικητικά έγγραφα των μικρών αυτών προϊστορικών πολιτειών. Γίνεται επίσης λόγος για δύο άλλες συγγενείς γραφές: τη Γραμμική Α, πρόδρομο της Γραμμικής Β, η οποία όμως χρησιμοποιούνταν για μια γλώσσα που είναι ακόμα άγνωστη, και μια κυπριακή γραφή που ήταν δάνεια από τη Γραμμική Α και είναι εξίσου αινιγματική. Πολλές ερμηνείες έχουν προταθεί γι` αυτές τις γραφές, αλλά μέχρι που να ανακαλυφθούν περισσότερες ενεπίγραφες πινακίδες το μυστήριο που τις περιβάλλει θα παραμείνει άλυτο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]