`ΔΟΥΛΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΑΦΕΝΤΗ ΤΟΥ`:
Και όταν σε φωνάζω γυρνάς,
ακούς το όνομά σου.
Σκλαβάκι, δεν το αποχωρίζεσαι ποτέ.
Εκεί συνέχεια.
Εκεί να το κουβαλάς στον ώμο σου.
Μπας και σωθείς ανεβαίνεις το λόφο.
Ρε βλάκα Σταύρο για το σταυρό σου λέω,
το σταυρό σου.