Η αναδρομική έκθεση του Χαλεπά στην Εθνική Γλυπτοθήκη αποτελεί μια μοναδική πρόκληση στον χώρο της νεοελληνικής γλυπτικής: για πρώτη φορά εκτίθενται μαζί τα περισσότερα σωζόμενα έργα του καλλιτέχνη δίπλα σε έναν σημαντικό αριθμό σχεδίων δίνοντας αφορμή για μιαν επανεξέταση της σημασίας τους σε σχέση με την εποχή που δημιουργήθηκαν, αλλά κυρίως σε σχέση με την σύγχρονη καλλιτεχνική πραγματικότητα.
Παρόλο που η βιβλιογραφία για τον Χαλεπά είναι τεράστια, παρόλο που πολλοί άξιοι μελετητές ασχολήθηκαν με την ζωή και το έργο του, εξακολουθούν να μένουν αινιγματικά τα έργα του με την σύγχρονη γλυπτική στην Ελλάδα ή στην Ευρώπη γενικότερα. Καίριο ερώτημα παραμένει το γιατί είναι σημαντικό και επίκαιρο το έργο του Χαλεπά: ξεπερνάει το ιστορικό, μουσειακό ενδιαφέρον, μπορεί να προκαλέσει ζωντανό διάλογο με το σήμερα ή είναι μια δημιουργία απομονωμένη και ξεχωριστή που εξαντλείται στα χρονικά όρια της ζωής του; [...]
Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά
Καθηγήτρια Σχολής Καλών Τεχνών ΑΠΘ
