[Μικρό δείγμα γραφής:
Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΦΥΓΗ ΜΟΥ
Όπως απλώνεται ο γιαλός
όλο κι απλώνεται η ψυχή μου.
Και ποιας Οδύσσειας το πανί
θα `ρθεί να ξεδιπλώσει τη φυγή μου;
Ποιοί σύντροφοι, ποιά ανεμικά
του νόστου τα κουπιά θ` αδράξουν
να σκίσουν της καρδιάς τα πέλαγα
και στη Ιθάκης τα νερά ν` αράξουν;
Κι η μοίρα μου στον αργαλειό
να κλώθει και μη ξεκλώθει
με τον ιστό του γυρισμού
τα πάθη που τ` ανέμιζαν οι πόθοι.
Κι όλο κι απλώνεται το πέλαγος
κι όλο και ξεμακραίνει η γη μου.
Και στης Οδύσσειας το πανί τυλίγεται η ψυχή μου και η φυγή μου...
(Από τη συλλογή "Καπνόν αποθρώσκοντα")
