Πρόκειται για ένα μοναδικό δημιούργημα, πολύτιμο και άμεσο ως μαρτυρία. Διαπραγματεύεται τα της ζωής και του θανάτου των ονομαστών ληστών του Ολύμπου και της παρολύμπιας περιοχής (Γιαγκούλα, Τζατζά, Μπαμπάνη κ.ά.)
Είναι γραμμένο σα μια αφήγηση παρμένη απευθείας από το στόμα των αυτόπτων και αυτηκόων μαρτύρων κάθε γεγονός που διαπραγματεύεται. Ο τρόπος περιγραφής αφήγησης των συγγραφέων είναι `νατουραλιστικός`, θα λέγαμε: ο ιδανικότερος τρόπος για να διασώσει κανείς τα στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού που έχουν πια χαθεί: η αφήγηση, η ζωντανή, η χυμώδης, η άμεση, η λεπτομερειακή, η χωρίς επεμβάσεις, χωρίς ωραιοποιήσεις, χωρίς θετικές ή αρνητικές μυθολογίες και μυθοπλασίες. Το βιβλίο αποτελεί πολυτιμότατο ντοκουμέντο αλλά μπορεί να διαβαστεί και σα μυθιστορία, σα μια διήγηση λαϊκής `φυλλάδας`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]