Το Μουσείο Μπενάκη, κρίνοντας πως οφείλει να τιμά όσους από τους διαπρεπέστερους Έλληνες επιστήμονες προάγουν τα γράμματα, τις τέχνες και τις ανθρωπιστικές σπουδές, αποφάσισε να απονείμει τις πρώτες του διακρίσεις στον Χαράλαμπο Μπούρα. Και αυτό όχι επειδή τυχαίνει να είναι μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του Ιδρύματος από το 1990, αλλά για ό,τι του χρωστά η αρχιτεκτονική κληρονομιά του τόπου μας από τις αρχές της δεκαετίας του ’60. Από τότε δηλαδή που με το διδακτικό του έργο, τις μελέτες, τα άρθρα και τα αναστηλωτικά του υποδείγματα, τις υπεύθυνες θεωρητικές και πρακτικές του παρεμβάσεις, άρχισε να δίνει ένα νέο περιεχόμενο στο νόημα της προστασίας του μνημειακού μας πλούτου - στο εξαιρετικά επείγον αίτημα της φροντίδας του ελληνικού παρελθόντος θα έπρεπε μάλλον να πω. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
