Ο ΓΑΛΗΝΟΣ, αντίθετα με το όνομά του, που παραπέμπει σε εικόνα `ήσυχου` ανθρώπου, μόνο `γαληνός` δεν ήταν. Άνθρωπος μαχητικός και εριστικός, δηκτικός, περήφανος για τις γνώσεις, τις ανατομικές έρευνες, την πείρα και τις επιτυχίες του, θεωρούσε - δικαίως - τον εαυτό του αυθεντία. Σύμφωνος με το πνεύμα όλων των ελληνιστικών φιλοσοφιών, δεν αναγνώριζε καμία διάκριση μεταξύ ηθικής θεωρίας και πράξης: σε κάθε περίπτωση, ο καθένας είναι αυτό που πράττει, και πράττει αυτό που είναι - ασχέτως τι μπορεί να ισχυρίζεται, προφορικά ή γραπτά και είχε την αξίωση, οι γιατροί να είναι φιλόσοφοι και όχι απλοί επαγγελματίες - ή `φαρμακοπώλες`, όπως αρεσκόταν να τους χαρακτηρίζει...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
