Με την εμφάνιση του Ισλάμ ένας σημαντικός αριθμός βυζαντινών συγγραφέων έσπευσε να πληροφορηθεί λεπτομέρειες της ισλαμικής διδασκαλίας και να λάβει θέση απέναντι στην καινοφανή θρησκεία. Πολύ σύντομα αντελήφθησαν ότι επρόκειτο για ένα νέο θρησκευτικό μέγεθος στον χώρος της Ανατολής, που καθημερινά γινόταν περισσότερο απειλητικό για τις ορθόδοξες κοινότητες. Πολλοί μορφωμένοι χριστιανοί, υπηρετώντας σε κρατικές θέσεις των χαλιφών, γνώρισαν και μετέφεραν με τα γραπτά τους εκτός της ισλαμικής επικράτειας τις καινούριες διδασκαλίες των μουσουλμάνων. Έτσι διαμορφώθηκε μία γραμματεία, την οποία διαπερνούν δύο βασικά στοιχεία: ένα απολογητικού χαρακτήρα και ένα πολεμικής στάσης και διάθεσης. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
