Μεγάλη η αμαρτία της βλασφημίας, αισχρή και δυσώδης. Γεμάτος ο αέρας της πατρίδας μας από την επαίσχυντη αυτή πράξη. Η δυσοσμία που προκαλούν οι βλάσφημοι άνθρωποι μολύνει την ατμόσφαιρα περισσότερο και από τα βοθρολύμματα, που όταν βγουν από τους υπόγειους αγωγούς κατακλύζουν την επιφάνεια.
Η βλασφημία δεν είναι μία απλή αδυναμία, ένα συγγνωστό πάθος ή κάποιο ελάττωμα. Είναι μια φρικτή και φοβερή ψυχική ασθένεια που ντροπιάζει τον άνθρωπο, εξετευλίζει ιερά πρόσωπα και προσβάλλει αυτόν τον ίδιο το θεό.
Η τιποτένια αυτή πράξη προϋποθέτει αχαριστία του ανθρώπου προς το Θεό.
-Αντί ευχαριστίας για τα άπειρα δώρα Του, εμείς Τον βλασφημούμε.
-Αντί δοξολογίας για τις πολλαπλές ευεργεσίες Του, εμείς Τον προσβάλλουμε.
-Αντί αίνων για τα αναρίθμητα αγαθά Του, εμείς Τον περιφρονούμε.
-Αντί ευλογίας για τα ανέκφραστα ελέη Του, εμείς Τον διακωμωδούμε.
-Αντί λοιπόν να Τον ευγνωμονούμε, εμείς Τον βρίζουμε με τις πλέον αισχρές και βρώμικες λέξεις και τις πλέον ανήκουστες φράσεις, αποδεικνύοντας έτσι το ανόητο της συμπεριφοράς μας και το άθλιο του χαρακτήρα μας.
Η κρίση και η ταραχή του βλάσφημου φανερώνει την επίδραση που δέχεται από το δαίμονα, που έχει επιφορτισθεί να βάζει τους ανθρώπους να βλασφημούν, ώστε να γίνονται δαιμονόπληκτοι και σατανοκίνητοι.
Αλλά τί είναι η βλασφημία; Τί είναι; Μα δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη γνωρίζει τι είναι και τι σημαίνει αυτή η αχαρακτήριστη και απαίσια πράξη.
`Τί είναι, λοιπόν, η βλασφημία; Είναι η ανάμειξη του αγίου, του αγιώτατου ονόματος του Θεού, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, της Παναγίας μας, του Τιμίου Σταυρού και των Αγίων της Εκκλησίας μας με βρωμερές λέξεις και αισχρές φράσεις, που δεν τολμά άνθρωπος να τις ξεστομίσει για ένα κοινό συνάνθρωπό του και για τον πιο τιποτένιο και κακό και ανυπόληπτο άνθρωπο. Το να παίρνει κανείς στο στόμα του το όνομα του Θεού και του Σωτήρα μας Χριστού, που το υμνούν, το δοξολογούν και το λατρεύουν στον ουρανό Άγγελοι και Αρχάγγελοι, και αυτός με θυμό και οργή ή και χωρίς θυμό, αλλά και χωρίς φόβο και εντροπή, αλλά και με ασέβεια και αναίδεια και περιφρόνηση, να το ανακατεύει με βρώμικες και σαχλές και ελεεινές κουβέντες, αυτό είναι βλασφημία` (Αθανάσιος Φραγκόπουλος).
Τεράστιο το βάρος του αμαρτήματος της βλασφημίας, μεγάλη η πράξη της ασέβειας. Εδώ δεν υβρίζονται άτομα και πράγματα επίγεια και ανθρώπινα, που έχουν μικρή και ασήμαντη αξία, εδώ βλασφημούνται θεία και επουράνια πρόσωπα, υψίστης αξίας και ανώτερης τιμής. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]