Το Tractatus Logico-philosophicus (Λογικο-φιλοσοφική Πραγματεία) που εκδόθηκε το 1921 είναι το μεγαλειώδες έργο του. Τα βασικά θέματα που πραγματεύεται είναι η φύση της έκφρασης, τα όρια της σκέψης και της γλώσσας και ο χαρακτήρας της λογικής ανάγκης και των προτάσεων της λογικής. Το βιβλίο αυτό αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και δημιουργίας του Κύκλου της Βιέννης, της πιο αντιπροσωπευτικής ομάδας του φιλοσοφικού κινήματος του «λογικού θετικισμού» που δέσποσε στα μεσοπολεμικά χρόνια. Αποτέλεσε επίσης την πιο σημαντική επίδραση στη σχολή ανάλυσης του Κέμπριτζ στις δεκαετίες του 1920 και του 1930. Το Tractatus καθιέρωσε τη στροφή προς τη γλώσσα ως κύριο χαρακτηριστικό της αναλυτικής φιλοσοφίας που κυριάρχησε στον εικοστό αιώνα, καθοδηγώντας έτσι την φιλοσοφική ανάλυση και μεθοδολογία προς την κατεύθυνση της μελέτης της λογικής της γλώσσας και του τρόπου με τον οποίο τη χρησιμοποιούμε.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]