Γεγονότα και συμβάντα, που σήμερα παίζουν τον δευτερεύοντα ρόλο τους, σώζονται μοναχά μέσα από λεπτομέρειες που κατευθύνουν κάποιες σκέψεις. Ώστε να διακρίνονται παραστάσεις, μέσα από σχισμές έξαρσης. Η αίσθηση της ενότητας του χθες με το σήμερα, το πάντρεμα του λυρισμού με τον παλμό τον γήινο, ίσως είναι μια παγίδα που όσο υπεροπτικά κι αν την παραμερίζουμε, η αδιαφιλονίκητη γοητεία της, κάποιους θα εγκλωβίζει. Θα υπάρχει σαν μια μικρή αχιβάδα, κρυμμένη στην άκρη της θάλασσας. Απ` όλους εμάς εξαρτάται, το πόσο θα την προσέξουμε, για να μη θρυματιστεί, μέσα στο βουητό της παγκοσμιοποιημένης ανεμοθύελλας.
