Ο εκ Λήμνου σοφιστής Φλάβιος Φιλόστρατος (170-244 μ.Χ.) εδίδαξε πρώτα στην Αθήνα και μετά στην Ρώμη επί αυτοκράτορος Σεπτιμίου Σεβήρου (222-235 μ.Χ.), υπήρξε δε ευνοούμενος της συζύγου αυτού Ιουλίας Δόμνας, με προτροπή της οποίας έγραψε το περίφημο έργο του «Τα εις Τυανέα Απολλώνιον». Οι «Βίοι Σοφιστών», δεύτερο σε σειρά σπουδαιότητος έργο του, διαιρείται σε δύο βιβλία. Σ` αυτά ο συγγραφέας πραγματεύεται περί των ανδρών με φιλοσοφική μόρφωσι, όπως ο Εύδοξος και ο Καρνεάδης, περί των σοφιστών των αρχαιοτέρων χρόνων, όπως ο Γοργίας, ο Πρωταγόρας, ο Ισοκράτης, και περί των σοφιστών που διακρίθηκαν κατά τους νεωτέρους χρόνους, όπως ο Νικήτης ο Σμυρναίος, που έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορος Νέρβα (32-98 μ.Χ.) (. . .).
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
